İçeriğe geç

Abidem ne demek ?

“Abidem” Ne Demek? Bir Kelimenin Etrafında Kurulan Anlam Halkaları

Bir tarihçinin masasında tek bir kelime bazen koca bir çağın kapısını aralar. “Abidem” de böyle bir kelime: hem “anıt” köküne temas eder, hem de inanç ve kulluk çerçevesinde oluşmuş eski bir söz varlığına. Bugün bu sözcüğün izini tarihsel katmanlarıyla, edebî gelenek içindeki kırılma noktalarıyla ve güncel dilbilim tartışmalarıyla sürüyoruz.

İlk Katman: “Abide” ve “abidem”in Türkçe içindeki biçimbilgisi

Modern Türkçede abide temel olarak “anıt” anlamına gelir; devletlerin, toplumların ortak hafızasını yaşatmak için diktiği kalıcı yapıları karşılar. Türk Dil Kurumu’ndaki karşılık da bu yöndedir (bkz. “abide = anıt”). Bu zeminde abide + -(i)m iyelik ekinin kaynaşmasıyla oluşan “abidem” kuramsal olarak “benim anıtım” anlamını verir; örneğin bir mimar, bir yapıyı kişisel başarısının simgesi saydığında mecazen “abidem” diyebilir. Ancak bu kullanım seyrektir ve daha çok üslup amacıyla tercih edilir. (TDK Güncel Türkçe Sözlük’te “abide” için bkz., çevrimiçi sözlük arayüzü; ayrıca güncel popüler sözlük özetleri TDK’nın “anıt” karşılığını tekrarlar.) [1]

İkinci Katman: “Âbid” geleneği ve “âbidem”in edebî söyleyişi

Osmanlı-Türk söz varlığında Arapça “âbid” (عابد) kelimesi “ibadet eden, dindar” anlamındadır. Klasik kaynaklar ve çağdaş ilmî ansiklopediler bu temel anlamı net biçimde kaydeder. Bu bağlamda âbid, Kur’an ve tasavvuf literatüründe “kulluğunu ibadetle sürdüren kişi”yi ifade eder. [2]

Edebî dilde ise Farsça etkisiyle yüklemi kişiye bağlayan -em kopula (ek-fiil) kalıbı görülür; bugün “iyiyim, âşığım” dediğimiz yapının eski şiirdeki karşılığı çoğu zaman “âşıkam” türünde biçimlenir. Aynı modelle “âbidem” söyleyişi “âbidim” (yani “ibadet edenim, dindarım”) anlamında karşımıza çıkabilir. Osmanlı Türkçesi ders notları ve gramer metinleri, dilin Farsça ek ve kalıplarla kurduğu bu karışık yapıyı taşır; öğrenim materyalleri Farsça tamlama ve eklerin Osmanlı edebî dilindeki sürekliliğini anlatır. [3]

Kırılma Noktası: Edebî dilden ulusal yazı diline geçiş

19. yüzyıl sonu–20. yüzyıl başında dilde sadeleşme ve standartlaşma ivme kazanınca, Farsça kopulalı biçimler günlük yazı dilinden çekildi. Cumhuriyet dönemiyle birlikte ek-fiilin (imek) analitik çekimleri (“-yim, -sin, -dir”) hâkim oldu; “âşıkam / âbidem” gibi formlar poetik ve tarihsel bağlama hapsoldu. Bugün “abidem”e edebî metin okumalarında ya da tarihî sözlük taramalarında rastlanması daha olasıdır. Bu dönüşüm, Osmanlı çokdilli yazı dilinden modern, kuralları sadeleşmiş bir Türkçeye geçişin somut göstergelerinden biridir. (Türkçe ek-fiil ve Osmanlıca eklerin yazımı üzerine temel ders kaynakları için bkz.) [4]

Üçüncü Katman: Güncel kullanım ve sözlük tartışmaları

Bugünün gündelik Türkçesinde “abidem” en çok iki bağlamda görünür:

1. Mecaz-öznel kullanım: “Hayatımın eseri, abidem” gibi cümlelerde “benim anıtım/başyapıtım” duygusunu taşır.

2. Arkaik-edebî kullanım: Klasik şiir okumalarında “âbidem” formu “âbidim” karşılığında çıkar.

Sözlük sitelerinde zaman zaman “abidem = anıtsal eser” veya “abidem = ibadet eden (kişi adı)” gibi karışık yorumlara da rastlanır; bunun sebebi iki ayrı kökün (abide / âbid) sesçe yakınlığı ve Osmanlıca yazıda ünlülerin sınırlı gösterimi nedeniyle çok-biçimliliğin artmasıdır. Bu yüzden akademik kaynak tercihinde şu ilke önemlidir: “abide” ≠ “âbid”; biri anıt, diğeri dindar/ibadet eden demektir; “abidem” ve “âbidem” ayrımı metnin bağlamına göre yapılmalıdır. (TDV İslâm Ansiklopedisi’nde “âbid” maddesi; TDK’da “abide” karşılığı “anıt”.) [2]

Toplumsal Dönüşüm Aynası: “Abide”nin kamusal dilden kültür politikasına

Cumhuriyet’in anıt anlayışı, ortak hafızayı kurumsallaştırma çabasıyla “abide”yi şehir planlaması, tören kültürü ve eğitimle ilişkilendirdi; “abidem” gibi iyelikli söyleyişler ise daha bireysel, hatta otobiyografik bir ton kazandı: bir sanatçı “abidem” diyerek yaşam eseriyle kurduğu duygusal bağı vurguluyor. Bu çaprazlaşma, sözcüğün kamudan bireye doğru genişleyen bir anlam sosyolojisi olduğunu gösterir.

Akademik Tartışmalar: Etimoloji, yazım ve norm

Etimoloji: “Abide”nin Türkçedeki temel karşılığı “anıt”tır ve kültürel-mimari bir kavram olarak yerleşiktir (TDK kaydı). “Âbid” ise Arapça kökenli dinî bir terimdir (TDV İA). İki kökün karışması, popüler sözlüklerdeki hatalı türetmelere kapı aralar. [5]

Yazım: Eski metinlerde Farsça etkili -em kopulası (“âşıkam/âbidem”) şiir diline aittir; standart modern yazımda karşılığı -im’dir (“âşığım/âbidim”). Osmanlıca öğretim kaynakları ve ders içerikleri, bu tarihsel yazım-tipolojisini özetler. [3]

Norm: Güncel sözlük ve dilbilgisi kitaplarında “abidem” başlı başına bir madde değildir; anlam, bağlamdan (abide+iyelik mi, yoksa âbid+kopula mı?) çıkarılır. Bu nedenle metin çözümlemesinde bağlam okuması esastır.

Sonuç: Bir kelime, iki kök; iki kökten iki ayrı dünya

Abidem”i doğru anlamlandırmanın anahtarı, tarihsel katmanlar ile biçimbilgisel ayrımı birlikte görmekten geçer. Abide → abidem çizgisinde “benim anıtım/başyapıtım” duygusu; âbid → âbidem çizgisinde ise “dindarım/ibadet edenim” anlamı belirir. Dildeki bu çift odak, hem kolektif hafızanın (anıtlar) hem de kişisel maneviyatın (âbid) Türkçe üzerinden nasıl konuşabildiğini gösterir. Kelime, böylece bizi geçmişten bugüne uzanan iki paralel hat üzerine davet eder: biri meydanlara bakan taş ve tunç; diğeri iç dünyaya eğilen inanç ve ritüel.

Kaynakça / Notlar

— TDK, Güncel Türkçe Sözlük çevrimiçi arayüzü; “abide = anıt” karşılığı. [1]

— TDV İslâm Ansiklopedisi, “Âbid” maddesi (S. Uludağ); “âbid = ibadet eden, dindar”. [2]

— Osmanlı Türkçesi ders ve kılavuz içerikleri: Ankara Üniversitesi açık ders notları (Osmanlıca/Farsça kalıplar); Farsça tamlamalar ve tarihsel ek-kullanımı üstüne ders materyalleri. [3]

— Osmanlıca eklerin yazımı ve tarihsel imlâya ilişkin genel rehberler. [6]

Sources:

[1]: https://sozluk.tdk.gov.tr/?utm_source=chatgpt.com “TDK – Türk Dil Kurumu Sözlükleri”

[2]: https://islamansiklopedisi.org.tr/abid?utm_source=chatgpt.com “ÂBİD – TDV İslâm Ansiklopedisi”

[3]: https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/53881/modresource/content/2/OSMANLICA%202.pdf?utmsource=chatgpt.com “TÜRKÇE – Ankara Üniversitesi”

[4]: https://www.dilbilgisi.net/ek-fiil-konu-anlatimi/?utm_source=chatgpt.com “Ek Fiil (Ek Eylem) Konu Anlatımı | DilBilgisi.net”

[5]: https://webteknolife.com/egitim/sozluk/abide-ne-demek-tdkya-gore-abide-kelimesinin-anlami-kokeni-ve-kullanim-ornekleri/.html?utm_source=chatgpt.com “Abide ne demek? TDK’ya göre abide kelimesinin anlamı, kökeni ve …”

[6]: https://tr.wikibooks.org/wiki/Osmanl%C4%B1ca/EklerinYaz%C4%B1m%C4%B1?utmsource=chatgpt.com “Osmanlıca/Eklerin Yazımı – Vikikitap: Özgür kütüphane”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

şişli escort
Sitemap
vdcasino girişsplash